Kolejną opisywaną przeze mnie ikoną Milanu jest Kaka. Właściwie Ricardo Izecson dos Santos Leite. Historia brazylijskiego pomocnika jest bardzo ciekawa. Kaka urodził się 22 kwietnia 1982 roku w Gamie.
Jest synem inżyniera i nauczycielki. W przeciwieństwie do większości brazylijskich gwiazd światowego futbolu, pochodzi z bogatej rodziny. Jego pierwszy klub to Sao Paulo FC. Treningi z tym zespołem rozpoczął już w wieku 16 lat.
W Mediolanie pojawił się w 2003 roku jako mistrz świata, wszak rok wcześniej na azjatyckich boiskach wespół z kolegami z drużyny Luiza Felipe Scolariego cieszył się z najważniejszego dla piłkarza sukcesu. Dorobił się kilku przydomków: „Smoking Bianco” (Biały smoking), „Il Principe” (Książę), czy „Bambino d’oro” (Złote dziecko). W 2009 roku Manchester City za przejście do klubu z niebieskiej części miasta zaoferował 120 milionów euro i podwojenie tygodniowych zarobków. Jednak Kaka odrzucił tę ofertę oświadczając, że „jego serce na zawsze jest w AC Milan”. Z klubem z Lombardii zdobył mistrzostwo i Superpuchar Włoch. Sięgnął po klubowe mistrzostwo świata, dwa razy cieszył się z wywalczenia Superpucharu Europy, a w roku 2007 wszedł z drużyną na sam szczyt europejskiej piłki tryumfując w Lidze Mistrzów.
W reprezentacji Brazylii rozegrał 87 meczów. Jednak nie dostał się do drużyny, która brała udział w ostatnim mundialu przed własną publicznością. To oczywiste, że Kaka najlepsze lata ma za sobą, ale wydaje mi się, że tej kadrze przydałby się zawodnik starszy, bardziej doświadczony, który może nie byłby liderem na boisku, ale mógłby być liderem w szatni i wzorem dla młodych graczy. Takiego piłkarza zabrakło drużynie, która jak wszyscy wiemy, musiała zmagać się z ogromną presją. Scolari mógł więc po raz kolejny powołać do kadry takiego zawodnika jak Kaka, lub inny były zawodnik Milanu- Ronaldinho. Nawet gdyby mieli nie grać, a jedynie być częścią drużyny. Mimo to, piłkarz, który zdobywa z reprezentacją tytuł mistrza świata, a także dwukrotnie zwycięża w rozgrywkach o Puchar Konfederacji, może, a nawet powinien czuć się spełniony.
w 2009 roku Kaka został zawodnikiem Realu Madryt. W 2013 po zdobyciu z „Królewskimi” mistrzostwa, Pucharu i Superpucharu Hiszpanii wrócił do AC Milan. Brazylijczyk oprócz sukcesów z drużynami, w których występował, sięgał też po laury indywidualne. Dwa razy był uznany najlepszym piłkarzem Serie A, trzykrotnie był najlepszym piłkarzem UEFA, a w 2007 roku doczekał się najważniejszego wyróżnienia- został laureatem Złotej Piłki.
Obecnie znów jest graczem Sao Paulo. Często odwołuje się do religii i podkreśla siłę wiary. Jego bransoletka ma wygrawerowany napis: „O que Jesus faria?” (A co zrobiłby Jezus?). Na drzwiach domu wyrył słowa: ” Szczęśliwe dziecko ma Jezusa w sercu„. Jego poczta telefoniczna odpowiada: „Tu Kaka. W tej chwili nie mogę odpowiedzieć. Dziękuję. Niech Bóg ci błogosławi. Ciao„. Jego głęboka wiara to zasługa rodziców, jednak sam Kaka przyznaje, że wiele w jego życiu zmienił wypadek mający miejsce w 2001 roku. Wówczas to Brazylijczyk uderzył głową w dno basenu, ale na szczęście nic groźnego się nie stało. Kaka jest otwarty dla kibiców. Był pierwszym sportowcem, który zgromadził 10 milinów obserwujących na Twitterze. Jego cała kariera jest godna podziwu. Podobnie jak zachowania pozaboiskowe. To kolejny zawodnik Milanu, o którym można tak powiedzieć.