AC Milan to włoski klub piłkarski, który osiągając wiele międzynarodowych sukcesów stał się zespołem rozpoznawalnym na całym świecie. Z pewnością klub ten wart jest tego, aby dokładniej poznać jego historię. Zaznajomić powinien się z nią zwłaszcza każdy kibic Milanu, który identyfikuje się z tym klubem. Dlatego też poniżej zamieszczamy skróconą historię Milanu.
Od czego wszystko się zaczęło?
Klub kochany w obecnych czasach przez tak wielu amatorów piłki nożnej założony został 16 grudnia 1899 roku. Pierwsza nazwa AC Milan brzamiał: „Milan Cricket and Foot-Ball Club„. Jak widać Milan zawdzięczamy brytyjczykom, którzy to właśnie podjęli decyzję o założeniu tego klubu. Imigrantami tymi byli: Herbert Kilpin, Alfred Odmonde Edwards, David Allison, Edward Nathan Berra, Samuel Richard Davis i Barnetta. Pierwszy prezydentem Milanu był Edwards. Początkowo klub podzielony był na dwie sekcje (wskazuje z resztą na to jego nazwa): krykietową i piłkarską. Na pierwszego trenera Milanu wybrany został Kilpin.
Już 15 stycznia 1900 roku Milan dołączył do Włoskiej Federacji Piłkarskiej, co wiązało się z możliwością wzięcia udziału w krajowych rozgrywkach ligowych. Pierwszy mecz Milanu odbył się 11 marca 1900 roku i już on był zwycięski, co było wyraźnym sygnałem, iż klub ten będzie klubem zwycięzców. W swoim pierwszym pojedynku Milan wygrał 2:0 z drużyną Mediolanum, był to mecz towarzyski.
Pierwsze trofeum
Już w pierwszym roku swojego istnienia zespół Milanu sięgnął po swoje pierwsze trofeum. Był nim Medal Króla, który zdobył Milan wygrywając w meczu z Juventusem Tury 2:0. Pierwsze Mistrzostwo Włoch Milan zdobył w roku 1901 pokonuąc w finale zespół z Genui.
Stawiamy na piłkę
W roku 1905 miał miejsce przełomowy moment. To właśnie w owym czasie podjęto decyzję o zamknięcu sekcji krykieta w Milanie i zespół ten stał się klubem typowo piłkarskim. Co nas swoją drogą niezwykle cieszy, cóż by to było, gdyby to krykiet wygrał z piłką nożną?
Wewnętrzny rozłam
Niezwykle ważną datą w historii Milanu jest rok 1908. To właśnie wtedy klub ten został wykluczony z rozgrywek ligowych za karę, za posiadanie w kadrze zawodników z obcych krajów. Kara ta sprawiła, że zarząd zaczął zastanawiać się nad wyeliminowaniem obcokrajowców z drużyny. Ci zaś się zbuntowali, odeszli z klubu i założyli swój własny zespół – Internazionale, czyli dzisiejszy Inter Mediolan. Drużyna ta była otwarta na piłkarzy z zagranicy. Kolejne lata po tym incydencie były dla Milanu dość ubogie i pozbawione sukcesów.
Zmiana nazwy klubu
W 1919 roku zarząd Milanu uzmysłowił sobie, że krykiet do Mediolanu już nie wróci. Podjęto więc wóczas decyzję o tym, aby zmienić oficjalną nazwę klubu. Od tamtego roku klub nazywał się już Milan Football Club.
Im dalej w las tym więcej drzew
Po sukcesach, które Milan odnosił w pierwszych latach swojego istnienia wszyscy spodziewali się, że trend ten utrzyma się na stałe. Fakty były jednak inne. Z uwagi na różne problemy w kolejnych latach Milan nie odnosił większych sukcesów. Okres ten trwał praktycznie do 1950 roku. W tym czasie jednak miało miejsce inne zdarzenie. Chodzi mianowicie o zmianę nazwy klubu, nie jedną, ale dwie ponowne. Najpierw w 1936 roku klub przemianowano na Milan Associazione Sportiva, a w 1945 roku przyjęto już finalną nazwę klubu, czyli Associazione Calcio Milan, czyli po prostu AC Milan. Już pięć lat po zmianie nazwy klubu rozpoczął się dla niego złoty okres.
Złote lata 50, 60 i 70te
Każdy kibic uwielbia, kiedy jego ukochany klub znajduje się na fali wznoszącej i wygrywa kolejne trofea. Ludzie kibicujący Milanowi w latach 1950-1979 mogli być więc zachwyceni. To w tym okresie w klubie pojawili się tacy zawodnicy jak Gren, Nordahl, Liedholm, Cesare Maldini, Gianni Rivera. Same nazwiska każdemu kibicowi Milanu kojarzyć powinny się z sukcesami. To w tamtym okresie Milan wygrywał Mistrzostwo Włoch: 1951, 1955, 1957, 1959, 1962, 1968, 1979; Puchar Włoch: 1967, 1972, 1973, 1977; Puchar Interkontynentalny: 1969; Puchar Europy: 1963, 1969; Puchar Zdobywców Pucharów: 1968, 1973; Puchar Miast Targowych: 1951, 1956. To w tym też właśnie okresie zawodnik Milanu ustanowił rekord Ligi Włoskiej, który obowiązuje do dziś. Chodzi o rekord goli strzelonych w jednym sezonie, którychw Nordahl strzelił aż 35.
Młotem w łeb, Milan na dnie
Rok 1980 był dla Milanu przeklęty. Wtedy właśnie miała miejsce tak zwana afera czarnego totka. Działacze Milanu brali niestety udział w nielegalnych zakładach, za co klub zdegradowany został do Serie B. Był to pierwszy sezon w historii, w którym zawodnicy Milanu grać musieli w niższej klasie rozgrywkowej. Pobyt w Serie B był krótki, ponieważ Milan z marszu ją wygrał i wylądował spowrotem w Serie A. Jednak wówczas znów było w klubie ciężko, ludzie się kłocili, były konflikty i grać się nie dało, co sprawiło, że Milan nie dał rady się utrzymać i ponownie wylądował w drugiej lidze i znowu ją wygrał powracając do Serie A, w której nieprzerwanie gra do dziś.
Przeciętność ciągnęła się w Milanie do roku 1986, w którym to klub przejął Pan magnat Silvio Berlusconi, który postanowił sobie uczynić z Milanu klub wielce utytułowany, co mu się z resztą udało. O tym już pamiętacie.
Era Berlusconiego
W 1986 roku Silvio przejął Milan, w który pieniądze pompował przez ponad 20 lat. Wiązało się to z tym, że w Milanie stale grali bardzo utalentowani i wyjątkowi zawodnicy. Tacy jak chociażby Rijkaard, van Basten, Gullit, Savicevic, Boban czy wychowanen Maldini. Dodając do tego zawodników takich jak Baresi, Shevchenko, Kaka czy Desailly okaże się, że za Silvio przewinęła się cała zgraja utalentowanych piłkarzy.
Za Silvio Milan wielokrotnie zdobywał Mistrzostwa Włoch, różne Puchary europejskie i międzynarodowe. Nie bano się inwestycji czy to w drogich trenerów, czy też zawodników. Wybudowano Milan Lab, po prostu dbano o to, aby było dobrze. W okresie tym za sterami Milanu stali tacy trenerzy jak Sacchi, Capello czy też Ancelotti. To właśnie wspaniałe osiągnięcia Milanu w okresie pomiędzy 1986, a 2007 rokiem sprawiły, że klub ten posiada tak wielką rzeszę zaangażowanych kibiców. Zwieńczeniem tego okresu był rok 2007, w którym Milan został Klubowym Mistrzem Świata.
Silvio przestał inwestować – czasy obecne
Jakoś po 2007 roku Silvio Berlusconi przestał inwestować grube pieniądze w Milan. Zaczęło się sprzedawanie najlepszych zawodników (Kaka, Sheva), skupowanie starych niedobitków z przepitymi organizmami (Ronaldinho – jesteś genialny i miło było ogłądać Cię w barwach Milanu) czy też zawodników darmowych. Początkowo nie było jeszcze tak źle. Najpierw za sterami Leonardo Milan grał szaloną piłkę w taktyce 4-2-fantazja, a później za Allegriego spokojnie i nudno grający Milan wygrał nawet w 2011 roku Mistrzostwo Włoch. Później niestety było już tylko gorzej. Zaliczaliśmy kolejne wpadki, dramatyczne porażki, zespół grał nudno, schematycznie i bez polotu. Silvio nie inwestował, nie było pomysłu na drużynę i w końcu Allegri odszedł.
Zastąpił go Clarence Seedorf, który mierzy się obecnie z bardzo trudnym zadaniem związanym z odbudową Milanu. Czy mu się to uda? A może zostanie szybko zwolniony? Trudno powiedzieć, jednak znane są nam dwa przysłowia: z pustego to i Salomon nie naleje, a także: z gówna sznurka nie ukręcisz. Miejmy nadzieję, że Seedorf dostanie odpowiedni materiał do budowy drużyny 🙂